• fifny wych. z użycia, aprob., niekiedy też iron. 1 . [zgrabny, szykowny]: Wytaśtom przodek zez szafónierki, obłucze fifnom katane z derki. Fifne chłopyszki swojygo chowu, z którymi diaboł by nie spiłowoł. Galubiński to był fifny szczon. Dziwuszki tak za nim zerkały. Grzeczny taki. Inform. 2. [sprawny, zręczny, sprytny, pomysłowy]: Fifny chłopak sie Kasi trafił. Nikogo do żadnej roboty w domu nie musi wołać. Telewizor naprawi, regał w sklepie zmajstruje. Inform. Do majsterkowania najbardziej fifny był Kajtek. Jak to mówią złota rączka. Inform. Jak będziesz fifny, to cie w nauce zatrzymie a nie, to pójdziesz do kowala. Inform.

sieci społecznościowe